Λεωνίδας Νικήτα Γεροντούδης

Γεννήθηκε στην Ασμάρα της Ερυθραίας της Αβυσσινίας το 1903 και πέθανε στην Αθήνα το 1991.

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευσή του ήταν στην Ασμάρα και ακολούθησαν 6 χρόνια ως οικότροφος στην ιδιωτική «Ιόνιο Σχολή» της Αθήνας. Αποφοιτώντας με άριστα το 1918, ταξίδεψε στην Ιταλία για να παρακολουθήσει το Πανεπιστήμιο της Νάπολης, όπου σπούδασε οικονομικά και διοίκηση επιχειρήσεων.
Μετά την αποφοίτησή του (1922), επέστρεψε στην Ασμάρα για ένα χρόνο, όπου οργάνωσε και διαχειρίστηκε το εργοστάσιο καπνού της οικογένειας. Την επόμενη χρονιά πήγε στη Γένοβα (Ιταλία) και ανέλαβε τη διαχείριση της εμπορίας των προϊόντων του εργοστασίου καπνού.
Το 1937 ο Δικτάτορας Μουσολίνι ανακάλεσε την μονοπωλιακή άδειά τους, λόγω της άρνησής τους να αλλάξουν την εθνικότητά τους και απελάθηκαν στην Ελλάδα (με την αδελφή του Ελισσάβετ).

Γνώριζε άπταιστα Ελληνικά και Ιταλικά και μιλούσε επίσης Γαλλικά και Αγγλικά. Από το 1937 ζούσε στο αγαπημένο του νησί τη Λήμνο, όπου άρχισε να δημιουργεί την δική του οικογένεια.

Για πολλά χρόνια συνήθιζε να επισκέπτεται όλα τα χωριά της Λήμνου και να συλλέγει πληροφορίες για τους τρόπους και τα έθιμα κάθε κοινότητας. Κατέγραφε τις ιστορίες που του έλεγαν οι μεγάλοι, τη διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν, συμπεριλαμβανομένων των τραγουδιών, των χορών και των ανέκδοτων. Φωτογράφιζε ενδιαφέροντα τοπία και ανθρώπους.

Η έρευνα αυτή κράτησε 36 ολόκληρα χρόνια. Από το 1935 μέχρι το 1971 που εκδόθηκε το βιβλίο του «Η Νήσος Λήμνος», Ιστορία-Διάλεκτος-Ελεύθερος Λημνιακός στίχος-Λαογραφία-Γραμματική και Λεξικό της Λημνιακής Διαλέκτου, το οποίο αριθμεί 582 σελίδες.

1930, Λεωνίδας Γεροντούδης, Genova

Αξιοσημείωτες είναι οι ενθουσιώδεις κριτικές που έχουν γραφτεί κατά καιρούς από φιλολόγους, ιστορικούς, γλωσσολόγους και λαογράφους. Το έργο του έχει γίνει σημείο αναφοράς για όλους τους μεταγενέστερους συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την ιστορία και τη λαογραφία του νησιού.

Το βιβλίο αναφέρεται στην ιστορία της πατρίδας του, από την 5η χιλιετία π.χ. έως το έτος δημοσίευσης της πραγματείας, δηλαδή το 1971.

Εντύπωση προκαλεί το κεφάλαιο «Ελεύθερος Λημνιακός Στίχος», και οι περίπου 100 σελίδες, όπου αναφέρεται σε μύθους, μουσική, άσματα, χορούς, ήθη και έθιμα της Λήμνου, χρησιμοποιώντας την Λημνιακή διάλεκτο.

Ετοίμασε επίσης έναν λεπτομερή χάρτη της Λήμνου, με πάρα πολλές λεπτομέρειες. Για το λόγο αυτό το Γενικό Επιτελείο Στρατού δεν ενέκρινε την εκτύπωση του χάρτη. Αναγκάστηκε να αφαιρέσει τις περισσότερες λεπτομέρειες, επιτρέποντας έτσι την εκτύπωση και πώληση του χάρτη το 1955.
Είναι πραγματικά ένα αφιέρωμα στο ιστορικό νησί, είναι το αποτέλεσμα 36 χρόνων έρευνας με τις δυσκολίες εκείνης της χρονικής περιόδου, είναι κατάθεση ψυχής ενός Έλληνα, που γεννήθηκε στο εξωτερικό που αγάπησε πολύ και θέλησε να τιμήσει τo νησί της καταγωγής του.